در دو هفته اخیر موضوع مالیات اهل قبور عده‌ای را نگران کرده بود. مردم فکر می‌کردند که مرده‌ها از تورم و مالیات آزاد شده‌اند؛ اما این‌گونه نبود! خوشبختانه شهردار محترم اعلام کرد که مالیات منتفی است. اما ذهن کنجکاو من به این تکذیب‌ها و تأیید‌ها خیلی بها نمی‌دهد؛ چرا‌که بسیاری از تکذیب‌ها بعدا تأیید شده است و در این مرز‌و‌بوم یک سنتی است که اول اعلام می‌شود، بعد تکذیب؛ ولی ناخودآگاه تأیید می‌شود -حتی روز جمعه به طوری که رئیس دولت هم خبر نمی‌شود.
لباس پوشیده عازم بهشت شدم- یعنی خیابان بهشت! بلکه مرجعی ذی‌صلاح بیابم و تأیید و تکذیب مالیات اهل قبور را مشخص کنم. مقامات سالن ورودی راهم ندادند که بالا بروم و این کاملا طبیعی بود که هر کسی را به شورا راهی نیست، مگر تأیید شده باشد.
معطل مانده بودم که دو نفر با کوله‌پشتی و لباس‌های کژوال از آسانسور بیرون آمدند. یکی به دیگری گفت: -حیف شد ما می‌توانستیم چهره قبرستان‌ها را متحول و به‌روز کنیم.
-مشکل نیست، این شورا نشد شورای بعدی. اصلا می‌توانیم طرح خود را به کشورهای دیگر ارائه دهیم.
-اغلب مسلمان‌ها قبرستان به سبک ما ندارند. فقط مسیحی‌ها قبرستان‌های جذاب و چشم‌نوازی دارند.
-چرا به فکر من نرسیده بود که طرح را به کشورهای مسیحی عرضه کنیم؟
آن دو نفر از در بیرون رفتند. به دنبال آنها رفتم. به آنها نزدیک شدم و با عذرخواهی گفتم:
-آقایان من سؤالی دارم.
متعجب نگاهی به من کردند و پرسیدند
-چه سؤالی؟ اصلا شما چه کسی هستید؟
مؤدبانه گفتم: کار اصلی من آموزش آداب و تشریفات است؛ اما گاهی درخصوص موضوعات مختلف دست به قلم می‌شوم. مثل همین مالیات اهل قبور.
یکی از آنها با عصبانیت گفت شما به حرف‌های ما گوش می‌دادید؟
-بله و از لحاظ آداب ارتباطات می‌دانید که در جمع مردم نباید درباره موضوعات خاص سخن بگویید که دیگران هم گوش می‌کنند و ممکن است به زیان شما تمام شود؛ اما من قصد بدی ندارم.
توجه آنان به کلمات آداب و تشریفات جلب شد. یکی لبخندی زد و پرسید:
-سؤالت چیست؟ ما اگر به پرسش شما جواب دهیم، به ما آداب می‌آموزید؟
فهمیدم کلمات خاص معجزه می‌کند. توافق حاصل شد و من درباره مالیات اهل قبور سؤال کردم که داستان چیست؟
-قرار بود که ما قبرستان‌ها را هوشمندسازی کنیم. صد‌ها سال است که قبرستان‌های ما تغییری نکرده است. در‌حالی‌که سایر اماکن کاملا متحول شده است. مهم‌‌تر آنکه قبرستان‌های ما روزها هم ظاهر ترسناکی دارند، چه رسد به شب‌ها.
ما طرحی را ارائه دادیم. از این قرار که سنگ قبرها به ضخامت چهار میلی‌متر تراش شود که قابل سرقت نباشد- سه میلی‌متر ضخیم‌تر از بدنه اتومبیل‌های ساخت داخل! بالای قبر یک جعبه نصب می‌شود که در آن یک تیغه لاستیکی افقی مثل برف‌پاک‌کن اتومبیل قرار می‌گیرد. یک سیستم آب‌رسانی مویرگی آب را به آن تزریق می‌کند و قبرپاککن! سنگ قبر را شسته و تمیز می‌کند. روی جعبه یک صفحه انرژی خورشیدی قرار دارد که برق قبرپاککن را تأمین می‌کند. نه‌فقط برق این وسیله بلکه یک ریسه لامپ‌های کوچک ال‌‌ای‌دی بالا یا اطراف قبر را هم روشن می‌کند. یک سیستم جی‌پی‌اس هم داخل جعبه است که صاحب‌عزا می‌تواند از فاصله چند ۱۰ متری قبرپاککن و لامپ‌ها را فعال و روشن کند که وقتی به قبر می‌رسد، کاملا تمیز و روشن باشد و قبرستان‌ها از این حالت ترسناک عوض و حتی شب‌ها هم جای زیبا و تماشایی شود. ضمنا این سیستم می‌تواند به کمک ارتباطات ماهواره‌ای هم عمل کند. با سازمان فضایی صحبت کرده‌ایم تا مردم بتوانند با ارتباط ماهواره‌ای از خانه خود قبر مد‌نظر را تماشا کنند و برای از دنیا رفتگان دعا کنند و طلب مغفرت کنند. دیگر لازم نیست که با «خودروی شخصی به خیابان بیایند و ترافیک درست کنند».
با هیجان گفتم چه طرح جالبی! چرا پس با آن موافقت نکردند؟
-گفتند با این تورم شکننده شاید مردم نتوانند از پس هزینه‌های قبور برآیند و این هزینه هم بر زندگی آنها اثر می‌گذارد و بعضی با چشم و هم‌چشمی قبرپاککن اورجینال آلمانی می‌آورند و ریسه‌های اصل چینی
-اما به دلیل کاهش ترافیک و سلامت هوای شهر می‌توانستند سوبسید بدهند؟!
-یک مشکل دیگر این بود که می‌گفتند این طرح خیلی لاکچری است و مردمی که حیات معمولی داشته‌اند، نباید قبرشان شیک و زیبا باشد.
-آخر چه شد؟
-ما با این طرح می‌خواستیم چند سال از زمان جلو بیفتیم. یک مشکل عجیب دیگر این بود که ما گفتیم این طرح ما را از دنیای ۲۰۳۰ جلوتر می‌برد. گفتن همین عدد هم به زیان ما تمام شد و امروز آب پاکی روی دست‌های‌مان ریختند و ما را جواب کردند.
*این مطلب به طنز درباره اختصاص مبلغی برای نگهدای قبور است که ۱۴ بهمن عنوان شد. به گزارش «شرق» در لایحه بهای خدمات آرامستان‌ها در سال ۱۴۰۲ هزینه‌ای نیز برای نگهداشت سالانه قبور برای هر پلاک قبر در نظر گرفته شده که رقم پیشنهادی ۱۶۴ هزار تومان است. در صورت تصویب شورای شهر تهران و تأیید فرمانداری از سال آینده هزینه نگهداشت سالانه قبور برای هر پلاک قبر گرفته می‌شود. البته در این مدت چند بار تأیید و تکذیب شده است.
