گاهی تصور می شود چون وظیفه دولت تامین و توسعه فضاهای درمانی و بهداشتی است. همکاری مردم در این خصوص ضرورتی ندارد خصوصاً این که نهایتاً این مراکز در اختیار دولت قرار می گیرد و حتی ممکن است سودآوری داشته باشد. این نگاه زمانی تصحیح می گردد که بدانیم دولت در احداث بیمارستان ها و مراکز درمانی خیّر ساز تا ۰۶ درصد مشارکت در ساخت و ۱۰۰ درصد مشارکت در تجهیز را به عهده می گیرد.
حضور خیّرین در واقع به عنوان شتاب دهنده عمل می کند.
از طرفی مثلاً زمانی که زلزله منجیل آمد صنف یک درمانگاه بزرگ و کامل در آن منطقه احداث کرد که همچنان مورد استفاده قرار می گیرد. خوب اگر گروه امداد صنف اقدام نمی کرد شاید تا ۵ سال بعدهم دولت موفق به احداث این مرکز درمانی نمی شد و مردم مصیبت زده باید منتظر طی مراحل اداری می مانند.
خوب باید نمایندگان مجلس به عنوان سخنگوی مردم، دستگاه‌های نظارتی، تک تک مردم و تشکل‌های مردم نهاد نیز پای کار بیایند و مسئولین دولتی را به تحرک بیشتر و انجام مسئولیت‌های خود وادار کنند.این نوع اقدامات عشق می خواهد، وظیفه شناسی و اعتقاد به مسئولیت اجتماعی که همگی به فراوانی در صنف لوازم یدکی تهران یافت می شود. از دید خدای متعال نیزکه پوشیده نیست. اتفاقاً گروه امداد صنف در این موارد با مسئولین دولتی شفاف سخن می گوید و سعی می کند تا ایشان را نیز هرچه بیشتر وارد کار کند.
خوشبختانه معمولا نتیجه بخش هم بوده است و حتی پس از تحویل پروژه نیز ارتباط حفظ شده و مدیرانی که صاحب فکر و نیت و رفتار پسندیده تر بوده اند ارتباط خود را با گروه امداد حفظ کرده اند.
اگر به جای دیگری منتقل شده اند با گروه در ارتباط بوده اند و نیازمندان معرفی شده برای درمان را تحویل گرفته اند یا اگر کمکی خواسته اند مطرح کرده و در حد مقدورات کمک ارائه شده است.
جالب است بدانید در برخی پروژه ها نحوه عملکرد گروه امداد صنف به برخی پزشکان یا کادر درمانی یا افراد محلی نیز انگیزه داده و ایشان نیز به سهم خود بانی خیّر شده اند. یعنی این اقدامات زنجیره ای از خیّر ایجاد می کند.
