موسی فرزانیان، رئیس اتحادیه صنف فروشندگان نوشت‌افزار و لوازم مهندسی تهران با اشاره به جمعیت ۱۴ میلیونی دانش‌آموزان گفت: فروش لوازم‌التحریر به دانش‌آموزان با افت شدیدی همراه بوده و متاسفانه واحدهایی هم که با بخش اداری همکاری می‌کنند خیلی وضعشان خوب نیست و مصرف و توان خرید در این بخش هم پایین آمده و همه بخش‌ها دچار افت شدیدی شده‌ایم.
رکود بازار به علت گرانی و تورم همه صنوف را تحت تاثیر قرار داده است. این تاثیر در بسیاری از صننوف به مسائل اقتصادی و زیست افراد برای گذران روزمره آن‌ها ارتباط پیدا می‌کند؛ اما مواردی هم هستند که از میان رفتن بازارشان، با فرهنگ یک جامعه ارتباط پیدا کرده و علاوه بر فقر اقتصادی، شهروندان را دچار فقر فرهنگی هم می‌کند. صنف فروشندگان نوشت‌افزار و لوازم مهندسی یکی از آن‌هاست.
رئیس اتحادیه صنف فروشندگان نوشت‌افزار و لوازم مهندسی تهران از رکود حاکم بر بازار می‌گوید و اینکه این صنف وضعیت خوبی نسبت به سال‌های قبل ندارد و خرید و فروش‌ها در حد قابل توجهی کم شده است.
موسی فرزانیان، توضیح می‌دهد که «معمولا در برج ۱۰ فروش اعضا بیشتر می‌شد به این دلیل که خرده‌فروش‌هایی که اجناس را از قبل خریده‌اند در این برج کسری‌هایشان را کمکم جبران می‌کنند؛ اما امسال متاسفانه فروش آنچنانی نداشتند و درخواست‌ها از ما خیلی کم است و حالا هر کسی نیاز خیلی مبرمی داشته باشد می‌آید و خرید می‌کند.»
کاهش شدید فروش نوشت‌افزار در ادارات، مدارس و دانشگاه‌ها
نوشت‌افزار از آن قسم کالاهای ضروری است که با در نظر گرفتن جمعیت دانش‌آموزان در مدارس سوای دانشجویان و انواع ادارات، شاید به راحتی نتوان آن را حذف کرد. رئیس اتحادیه صنف فروشندگان نوشت‌افزار و لوازم مهندسی تهران، ضمن تایید ضروری بودن این کالا توضیح می‌دهد که گرانی‌ها منجر به این شده تا مردم تنها برای تامین مایحتاج روزانه خود و کالاهای اساسی نظیر خوراک و پوشاک، هزینه صرف کرده و دیگر به فکر تهیه نوشت‌افزار نبوده و در واقع آن را حذف کنند.
فرزانیان با اشاره به جمعیت ۱۴ میلیونی دانش‌آموزان، ضمن بیان این مطلب که فروش لوازم‌التحریر به دانش‌آموزان با افت شدیدی همراه بوده، می‌گوید: متاسفانه واحدهایی هم که با بخش اداری همکاری می‌کنند خیلی وضعشان خوب نیست و مصرف و توان خرید در این بخش هم پایین آمده و همه بخش‌ها دچار افت شدیدی شده‌ایم.
در بحث نوشت‌افزار و لوازم مهندسی و افت فروش آن توسط اعضای اتحادیه، بحث صرفه‌جویی را هم می‌توان طرح کرد به این معنا که مردم با بالا رفتن قیمت‌ها سعی در کمتر مصرف کردن و دقت در مصرف این کالا دارند. فرزانیان می‌گوید: این صرفه‌جویی در مصرف تا حدی قابل قبول و منطقی است؛ بالاخره باید مصرف و استفاده از کالا را مدیریت کرد؛ اما در حال حاضر، وضعیتی به وجود آمده که حتی دیگر نمی‌شود گفت دارند مصرف را مدیریت می‌کنند.
قیمت‌ها بالا نرفته است
اما در صنف نوشت‌افزار و لوازم مهندسی آنقدر به گفته رئیس اتحادیه این صنف، بازار خراب شده که برخی قیمت‌ها پایین‌تر هم آمده به این دلیل که اعضا فروش نداشته و چک داشته‌اند، کالاها را با قیمت ارزان فروخته‌اند تا چک‌ها را پاس کرده و شغلشان را حفظ کنند.
البته او توضیح می‌دهد که «ممکن است برخی کالاهای تولیدی ما به واسطه اتصال و وابستگی به پتروشیمی چند درصدی گران شده باشند؛ اما در کل نه تنها تغییری نکرده و شاید در بازار قیمت ها پایین‌تر هم آمده.»
مشکل دیگر از زبان فرزانیان، بحث مالیات است که یکباره تغییر کرده و برخی متوجه گردش و جابجایی حساب نبوده‌اند و مالیاتشان زیاد شده. او می‌گوید که باید در این زمینه اطلاع‌رسانی انجام شود و اعضاء زیاد گردش حساب نداشته باشند.
