دانمارک در گزارش جدید مانند سال گذشته در رتبه اول قرار گرفته است، ایرلند از رتبه ۱۱ به رتبه دوم ارتقا رتبه یافته و سوئیس رتبه سوم خود را حفظ کرده است. آنچه در نگاه اول به این رتبه‌بندی به ذهن می‌رسد این حقیقت است که سه رتبه برتر لیست را اقتصادهای کوچک تشکیل داده‌اند و همین کوچک بودن به آنها امکان می‌دهد در اقتصاد جهانی شده امروز سریعتر واکنش نشان دهند.
اقتصاددانان معتقدند پیمایش در محیط غیرقابل پیش‌بینی اقتصاد امروز نیازمند انعطاف‌پذیری و سازگاری زیادی است. کشورهای برتر مانند ایرلند، ایسلند و سوئیس درحال ایجاد اقتصادهایی انعطاف‌پذیر هستند و دولت این کشورها همچنین می‌تواند سیاست‌های خود را براساس وضعیت کنونی اقتصاد جهانی تطبیق دهند.
این شرایط را نمی‌توان برای اقتصاد آمریکا با نظام فدرال و روند کند قانون‌گذاری در این کشور عنوان کرد. همین موضوع می‌تواند دلیل جایگاه پایین آمریکا در رتبه‌بندی جدید را توضیح دهد. بزرگترین اقتصاد جهان که از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۹ به صورت مداوم در رتبه اول رقابت‌پذیری قرار داشت، و تا سال ۲۰۱۷ از لیست ۳ اقتصاد برتر خارج نشد، پس از آنکه در سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ در رتبه دهم قرار گرفت، امسال توانست با یک رتبه صعود در جایگاه نهم جهانی قرار بگیرد.
اگرچه این وضعیت شاید در نگاه اول برای آمریکا ناخوشایند به نظر بیاید، اما اقتصاد آمریکا هنوز در میان اقتصادهای بزرگ جهان در کنار کانادا در میان ۲۰ اقتصاد برتر رقابت‌پذیر جهان قرار دارد.
منطقه اروپا با داشتن ۵ اقتصاد برتر در میان ۱۰ رتبه اول لیست رقابت‌پذیرترین اقتصادهای جهان توانست خود را بالا بکشد. اگرچه قدرت‌های اقتصادی منطقه مانند آلمان، فرانسه و انگلیس در میان ۱۰ و ۲۰ اقتصاد برتر رقابت‌پذیر جهان غایبند.
رقابت‌پذیرترین اقتصادهای جهان براساس گزارش جدید از این قرارند: دانمارک، ایرلند، سوئیس، سنگاپور، هلند، تایوان، هنگ‌کنگ، سوئد، آمریکا و امارات متحده عربی. همچنین فنلاند، قطر، بلژیک، نروژ، کانادا، ایسلند، عربستان سعودی، جمهوری چک، استرالیا و لوکزامبورگ رتبه‌های یازدهم تا بیستم جهانی را در میان اقتصادهای رقابت‌پذیر جهان به دست آورده‌اند.
