وحید شقاقی‌شهری در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا درباره توسعه روابط ایران با عربستان و به دنبال آن یا سایر کشورهای عربی و اینکه آیا توسعه روابط با این کشورها می‌تواند جای برجام را بگیرد، اظهار داشت: در روابط منطقه‌ای همسایگان و کشورهای حوزه عربی، مشترک المنافع یعنی همسایگان شمال ایران حضور دارند و برخی از پیمان‌های منطقه‌ای مانند اکو، دی ٨ و … مطرح هستند که تمام اینها تحت عنوان روابط منطقه‌ای و منطقه‌گرایی لحاظ می‌شوند، طبیعتا در بعد وسیع‌تر با روابط فرامنطقه‌ای مواجه هستیم که شامل سازمان‌های بین‌المللی مانند سازمان جهانی تجارت، FATF و هرگونه معاهده‌‌ها می‌شود.
وی با بیان اینکه روابط با هر کدام از اینها اثرات و محدوده خود را شامل می‌شود، گفت: طبیعتا بهبود روابط منطقه‌ای می‌تواند به آرامش منطقه و تبادلات منطقه‌ای کمک کند. در بحث منطقه‌گرایی هم از آنجایی که فاصله بین کشورها بهم نزدیک است، هزینه تبادلات را کاهش پیدا می‌کند که مصداق آن مبادلات تجارت بین ایران و عراق است.
وی تاکید کرد: بهبود روابط منطقه‌ای یک مسأله است و مسأله روابط فرامنطقه‌ای موضوع دیگری است و حیطه دیگری را شامل می‌شود. ما هم می‌پذیریم که بهبود روابط منطقه‌ای می‌تواند به بهبود روابط کشورهای منطقه کمک کند اما منوط بر اینکه یک رابطه تجاری متوازن شکل بگیرد به این معنا که کشورمان محصولات قابل عرضه و صادرات به کشورهای همسایه داشته باشد.
شقاقی‌شهری گفت: البته شاهد آن بودیم که این روابط منطقه‌ای با عربستان انتظارات تورمی را هم تا حدودی کاهش داد و با گام‌هایی که برای آژانس انرژی اتمی و توسعه روابط با عربستان برداشته شد، دیدیم که تا ١٣ هزار تومان قیمت دلار بازار آزاد را کاهش داد.
این کارشناس اقتصادی با اشاره به تبعات انزوای ایران در یک دهه گذشته اظهار داشت: انزوای کشور در سال‌های اخیر بیشتر شد و در یک دهه اخیر بیشترین ضربه را از نگرش عدم تعامل با دنیا خوردیم و بیشترین هزینه و خسارت را از عدم کشورهای منطقه در طول یک دهه گذشته دیدیم. کشور ایران در طول این مدت از رقبای منطقه‌ای خود به شدت عقب ماند و مشخص نیست آیا امکان رسیدن به این کشورها را داریم یا نه و این یک دهه عقب ماندگی؛ مصیبت و فاجعه‌ای را برای کشورمان و مردم ایران حاصل داشت و دعوا هم بر سر هیچ بود و فرصت‌های بی‌نظیر را از مردم ایران سلب کردند.
شقاقی‌شهری افزود: عده‌ای می‌گویند هر وقت ماهی را از آب بگیرید تازه است اما در واقع اینگونه نیست و نمی‌توان برخی از فرصت‌های از دست رفته را احیا کرد و زمان یک ملت تلف شده و لذا ضرورت است که عقلانیتی در مسائل بین‌الملل داشته باشیم و همه ما می‌دانیم که توسعه روابط منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای به نفع کشور است و همه کشورها برای طی کردن مسیر پیشرفت از همین مسائل منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای پیش رفتند و عبور کردند.
وی با بیان اینکه توسعه روابط پیش‌شرط توسعه کشورها است، گفت: همین چین که امروز با آن روابط داریم و افتخار می‌کنیم که جزو کشورهای پیشرو در اقتصاد است پس از به قدرت گرفتن آقای ژائو پینگ، اولین سفر وی به ژاپن بود؛ ژاپنی که بیشترین ضربه را در دوران جنگ جهانی دوم به چین وارد کرده بود.
وی تاکید کرد : وقتی کشور قدرتمند باشد در آن زمان است که می‌تواند وارد مجادلات هم بشود که اگر آن مجادلات صرفه اقتصادی داشته باشد.
وی با تاکید بر اینکه شرط پیشرفت کشورها این است که تا زمانی که اقتصاد قوی نشده خود را وارد مجادلات منطقه‌ای و بین‌المللی نکنند، گفت: در ایران پس از گذشت یک دهه دوباره به همان جایی برگشتیم که بسیاری‌ها در گذشته اعلام کرده بودند محوریت باید با توسعه روابط باشد و پس از یک دهه تعاملات با عربستان به عنوان رهبر کشورهای رهبری آغاز شد که پس از آن شاهد بهبود روابط با بحرین، کویت، امارات و… هستیم که احتمالا دامنه آن به سایر کشورهای همسایه غیرعربی هم برسد.
این کارشناس اقتصادی ادامه داد: توسعه روابط پیش‌نیاز حرکت هر کشوری است و در واقع جزو بدیهیات است اما ایران باید مسائل خود در جهان را هم حل کند، مسأله برجام و FATF و روابط مالی و حقوق بشر را برطرف کند و باید بتواند در سازمان‌ها و پیمان‌های بین‌المللی عضویت داشته باشد تا این مسائل حل نشود همچنان فرصت‌ها از دست خواهد رفت.
شقاقی شهری تاکید کرد : اقتصاد ایران زمانی قوی می‌شود که به بالای ۴ تریلیون دلار برسد و هر زمان که تولید ناخالص داخلی به بیش از ۴ تریلیون دلار رسید در آن زمان است که می‌توانیم وارد مسائل دیگری در جهان شویم. اما امروز اقتصاد ایران حدود هزار و ٣٠٠ میلیارد دلار است در حالی که اقتصاد عربستان بیش از هزار و ٨٠٠ میلیارد دلار، ترکیه حدود دو هزار و ٧٠٠ میلیارد دلار است. در واقع تنها اقتصاد ترکیه بیشتر دو برابر اقتصاد ایران است.
وی افزود : اگر هزار و ٣٠٠ میلیارد دلار اقتصاد ایران را در نظر بگیریم و اگر میانگین رشد اقتصاد ١٠ سال، ١٢ درصد باشد به اقتصاد ۴ تریلیون دلاری می‌رسیم که رسیدن به این میانگین رشد اقتصادی کار راحتی نیست.
این کارشناس اقتصادی گفت: میانگین رشد اقتصاد ایران در ۵٠ سال گذشته ۴ درصد بوده اما اگر می‌خواهیم در منطقه حرفی برای گفتن داشته باشیم به رشد اقتصادی حدود ١٢ درصد برای مدت ١٠ سال نیاز داریم تا اقتصاد ایران به بالای ۴ تریلیون دلار برسد و در آن شرایط است که ایران در منطقه حرفی برای گفتن خواهد داشت در غیر این صورت اقتصاد ترکیه و عربستان با این شتابی که پیش می‌رود فاصله خود را از ایران بیشتر می‌کنند و ایران تقریبا از منطقه حذف خواهد شد.
وی با بیان اینکه منظور از حذف از منطقه این است که هر اقتصادی که قوی باشد می‌تواند خود را در منطقه حفظ کند، اظهار داشت: از این منظر پیامم به مسئولان کشور این است که ما دهه ٩٠ را از دست داده‌ایم و میانگین رشد اقتصاد ایران در دهه ٩٠ یک درصد بود و در ١٠ سال آینده به میانگین رشد بالای ١٠ درصد و حدود ١٢ درصد نیاز داریم که تحقق این هدف، کار بسیار سخت و عجیبی است چراکه کشورهای هند و چین با همه اقدامات نوآورانه خود توانسته‌اند میان رشد یک دهه خود را تا ٧ درصد تا ٩ درصد حفظ کنند و برای ایران رسیدن به رشد اقتصادی ١٢ درصد کار غیر ممکنی است. از سوی دیگر اگر این رشد اقتصادی را به دست می‌آوریم عملا از گردونه رقابت منطقه حذف خواهد شد.
