همزمان با پیاده روی اربعین سیلی از سخنها، مقالات، پستها منتشر میشد که اساسا در اسلام برگزاری مراسم چهلم مطرح نشده است. پیاده روی از نجف به کربلا در اربعین و حتی غیر آن رسمی نوپدید است. پا را فراتر گذاشتند و آن را بدعت خواندند. اما این روزها رضا پهلوی خواستار برگزاری مراسم چهلم کشته شدگان در اعتراضات و اغتشاشات شده است. امیدواراست با پیوند خوردن تاریخهای مراسم چهلم چیزی شبیه آنچه در انقلاب ۵۷ روی داد تکرار شود شاید از این خونها چیزی هم عاید او شود.
مکرون رهبر انقلاب ایران!
امانوئل مکرون حسابی شور انقلابی گرفته و آنچه در دو ماه اخیر در ایران روی داده است را شروع یک انقلاب خوانده است. برای فرانسه یک سوزش عجیبی از ایران وجود دارد که موضع گیریهای رئیس جمهورش را قابل درک میکند. فرانسه خود را صاحب و پدرخوانده لبنان میداند اما هرچه کرده نتوانسته است این طمع فراوان را درمان کند. اکنون ایران با نفوذی که در لبنان خصوصا از طریق حزب الله دارد بزرگترین مانع مکرون برای دخالت و قیمومیت لبنان است.
بیبیسی چه میکند؟
شبکه اینترنشنال که تکلیفش معلوم است ماموریت معین با تاریخ مصرف مشخص دارد. من و تو هم که کاسبیاش را میکند اتفاقا خیلی هم دلش براندازی نمیخواهد، وضعیت ناآرام در ایران برای کسب و کارش مفیدتر است، صدای آمریکا که هر سال با امضای رئیس حزب فیلها یا خرها تمدید میشود در وضعیت تخاصم با ایران است. اما بیبیسی یک بنگاه خبری با قدمت است و نباید در کارزاری وارد شود که میداند نتیجه بخش نخواهد بود. سوال این است آیا واقعا دچار اشتباه محاسباتی شدهاند یا این که مجبورند براساس سیاست فشار بر ایران آبروی حرفهای خود را فدا کنند؟
ایران را میتوان رام کرد
اکنون که آلمان، فرانسه و آمریکا با تمام توان سیاسی و انگلیس کمی محتاطتر نقش مدافع حقوق مردم ایران و ظاهرا به دنبال براندازی نظام هستند باید اندیشه کنیم که اینها تا چه حدی صداقت که نه، جدیت در این حمایت از اغتشاشها و اعتراضها دارند؟
پرواضح است هیچ یک از کشورهای مقابل ایران از سرخیرخواهی حامی معترضان و اغتشاش گران نیستند. پس باید بفهمیم چه اهداف همزمانی را پیگیری میکنند؟
در مسئله هستهای، موشکی، پهپادها و یارگیری منطقهای ایران کشورهایی مثل عربستان و رژیم اسرائیل، بحرین و تا حدی امارات احساس خطر میکنند. اسرائیل میداند ایران موجودیتش را نمیپذیرد و با تمام توان برای سقوط کامل آن تلاش و هزینه میکند. (گرچه یک مرتبه ایران اعلام کرد اگر فلسطینیان به طرح دو کشور راضی باشند؛ ایران آن را خواهد پذیرفت)
عربستان به طور قطع میداند ایران تسلط قبیلهای سعودیها را بر مرکز اسلام نمیپذیرد و نمیتواند سخن امام خمینی رحمت الله علیه را فراموش کند که در قضیه سال ۱۳۶۶ اعلام کردند: ما اگر از صدام بگذریم از آل سعود نخواهیم گذشت.
اظهار تمایل ایران به روابط با عربستان سعودی را فقط یک تاکتیک میداند در حالی که امکان تبدیل روابط ایران و عربستان به سطح راهبردی وجود دارد و اگر این اتفاق رخ دهد همه کشورهای اسلامی حتی ترکیه به وفاق و همبستگی راهبردی خواهند رسید و جهان اسلام یک کنشگر بیبدیل در نظم جهانی خواهد شد. چیزی که نه آمریکا، نه اروپا، نه روسیه و نه هند و چین آن را میپذیرند.
پس میتوان گفت بیبیسی سعی میکند جلوی همبستگی دولتهای اسلامی را بگیرد. خصوصا این که بسیار بر طبل شعیه و سنی میکوبد و در کنار آن به فرقهسازیهای جدید یا حداقل قرائتهای خاص از اسلام میپردازد.
عمامه پرانی…
مسخرهبازی، نگاه سطحیگرانه و تقدسزدایی از هرچیز راهی برای حذف کامل بُعد معنوی انسان است. عقیدهمندی، اخلاق مداری، کمالخواهی و حتی میهن دوستی عمیق در آینده نظام ثروت پایه جایی ندارد. باید منفعت، لذت و سطحینگری ویژگی زندگی مردمان گردد. همه میتوانند زندگی کنند و خوش باشند. ما به آنها فرصت کار و درآمدزایی میدهیم. زندگی یعنی همین…
عمامه پرانی، چادرکشیدن، روسری سوزاندن و بقیه کارها اعتراض نیست، یک کنش هدفمند برای شکستن تمام چارچوبهای زندگی ماست. میخواهند نسلهای آینده جهان یک شکل، بدون باور و قابل کنترل توسط هوش مصنوعی باشند.