کیفیت پایین خودروهای ایرانی همواره پاشنه آشیل شرکت خودروساز بوده و آن ها نتوانسته اند تا مشتریان خود را به لحاظ کیفی راضی کنند. اما به رغم این مساله شاهد هستیم که ۸۰ هزار تقاضا برای محصولات تولیدی ایران خودرو و سایپا کیلومترها دورتر از ایران صف کشیده اند.
در شرایطی وزیر حمل و نقل ونزوئلا از علاقمندی شهروندان این کشور به محصولات خودروسازان ایرانی خبر می دهد که شاهد هستیم متقاضیانی داخلی چندان دلخوشی از خودروهای تولید داخل ندارند.
البته ریشه این مساله را باید در چالش های متعددی دانست که در ونزوئلا وجود دارد و گرنه بی تردید در شرایط برابر ونزوئلایی ها محصولات تولیدی برندهای بین المللی خودروسازی را به خودروهای تولیدی برندهای ایرانی ترجیح خواهند داد.
اگر نخواهیم در اظهارات وزیر حمل و نقل این کشور آمریکای جنوبی شک کنیم و شرایط وخیم اقتصادی در ونزوئلا که سبب شده محصولات خودروسازان ایرانی در این کشور اجر و قربی پیدا کنند را نیز کنار بگذاریم، آنچه سبب شده تا خودروسازان ایرانی بتوانند دل متقاضیان ونزوئلایی خود را ببرند نزدیکی سیاسی است که میان دولتمردان دو کشور ایجاد شده است. این نزدیکی به میزانی بود که در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد و هوگو چاوز مرحوم، خودروسازان ایرانی به حکم رییس دولت نهم و دهم موظف شدند در کشور ونزوئلا خط تولید ایجاد کنند. نزدیکی دو دولت به حدی بود که در کنار ایران خودرو و سایپا، حتی تراکتورسازی ایران نیز مجبور شد در ونزوئلا اقدام به سرمایه گذاری کند.
