امروز وجود نهادهایی مانند قوه قضائیه و «گشت امنیت اخلاقی» در حقیقت نماد مخالفت جامعه ایرانی با فساد و به رسمیت نشناختن آن هستند؛ از این منظر اصل وجود «گشت امنیت اخلاقی» و نهادهایی که در جهت سلامت اخلاقی جامعه فعالند، ضروری هستند همان‌طور که نظام بهداشت و سلامت جامعه مقدس است و هر دو باید از حمایت ویژه نهادهای قانون‌گذار و حاکمیتی برخوردار باشند.
حکومت و مردم برای حفظ سلامت اخلاقی جامعه تشکیلات منسجم نیاز دارند. چنانچه حمایت حاکمیت و جامعه از نهادهایی که از منزلت زن و اخلاق اجتماعی مراقبت می‌کنند دچار سستی شود، به تدریج فساد در جامعه رواج یافته و رسمیت پیدا می‌کند. در این صورت جامعۀ با شرافت و پاک ایرانی و اسلامی به سرنوشت فضاحت‌بار غرب مبتلا خواهد شد.
