یک اپیدمیولوژیست با تشریح وضعیت فعلی شیوع کرونا در کشور، گفت: برنامهریزیها باید به گونهای باشد که از غافلگیر شدنمان جلوگیری کند و مجددا در شرایطی قرار نگیریم که مجبور باشیم با هزینه بالا آن تبی را که به سراغ جامعه میآید را کنترل کنیم.
دکتر حمید سوری در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به اینکه در مورد کرونا همچنان در حالت بیم و امید هستیم، گفت: امید داریم از این مرحله با موفقیت و کمترین آسیب عبور کنیم و بیم داریم از این جهت که شاید به اندازه کافی سیاستهای ما کارایی نداشته باشند که با این خطر بالقوهای که جامعه را تهدید میکند بتوانیم روبرو شده و شرایط را مدیریت کنیم.
وی تاکید کرد: خیلی از اقداماتی که باید انجام شود باید با فوریت باشد. اقداماتی نظیر کنترل مرزها، اعلام رنگبندی شهرها با معیار درست، کنترل و کاهش تجمعات، واکسیناسیون و تقویت ارزیابی افراد از طریق اخذ تست، تسریع تعیین الگوی ژنتیکی ویروس کووید۱۹، ایجاد نظام مدون مراقبت ژنومیک و… اهمیت بالایی دارد.
او ادامه داد: توقع من به عنوان یک متخصص و کسی که در این حیطه فعالیت میکند بیش از چیزی است که اکنون اتفاق میافتد و طبیعی است که نگرانی زیادی داشته باشم؛ اما باید در عین هشدارهایی که میدهیم به جامعه امید هم بدهیم. برنامهریزیها باید به گونهای باشد که از غافلگیر شدن ما جلوگیری کند و مجددا در شرایطی قرار نگیریم که مجبور باشیم با هزینه بالا آن تبی را که به سراغ جامعه میآید را کنترل کنیم. اگر آمادگی کافی داشته باشیم برنامهها اثربخشی بیشتری خواهد داشت و با صرف هزینه کمتر مسائل مدیریت میشود.
وی در پیشبینی از شرایط کرونا در روزهای آتی، تصریح کرد: امیکرون جهشی نیست که میزان کشندگی بالایی داشته باشد و این سبب میشود همه چیز به افزایش میزان ابتلای آن وابسته باشد که انتظار داریم در این صورت فراوانی بستری و مرگ و میر هم افزایش یابد. اکنون در برخی استانها تغییرات روند اپیدمی ملموس و محسوس است که هنوز در همه کشور گسترده نشده است. الان نمیدانیم چه سهمی از مردم مبتلا هستند و چرخش ویروس در کشور چه سرعتی دارد و در چه نقاطی تجمع و تراکم موارد ابتلا را داریم.
این اپیدمیولوژیست افزود: رویکرد ما برای بررسی وضعیت موجود، یک رویکرد غیرفعال است که یعنی باید منتظر بمانیم ببینیم چند نفر به مراکز درمانی و بیمارستانها مراجعه میکنند؛ اما رویکرد فعال یعنی به شکل منظم و سیستماتیک به دل جامعه برویم و آلودگی را پیدا کنیم. برای این اتفاق باید تعداد تستهایمان را بیش از چیزی که اکنون انجام میشود افزایش دهیم.
سوری با اشاره به اینکه سویه امیکرون اندکی PCR گریز است، تاکید کرد: این یعنی علیرغم اینکه ممکن است فردی به امیکرون مبتلا باشد اما امکان دارد تستش منفی شود و این مازاد بر موارد منفی کاذب تستها است؛ بنابراین میتوانیم به شکل ذهنی بگوییم وضعیت موجود چگونه است، اما به شکل عینی مستندات قوی برای دفاع از آنچه بیان میکنیم به دلیل مشکلات موجود نداریم و خطر بالقوه ویروس و گردش ویروس در جامعه قطعا وجود دارد. وقوع خطر بسته به سرعت گردش ویروس در جامعه متفاوت است. هرچقدر واریانت امیکرون گردش بیشتری داشته باشد تبعات و عوارض آن هم بیشتر است اما چون ما اطلاعاتی نداریم خیلی نمیتوانیم در مورد آن قضاوت کنیم مگر در جایی که میزان مراجعه به مراکز درمانی افزایش یابد.
او با تاکید بر اینکه باید برای پیک ششم کرونا هم آمادگی داشته باشیم، تصریح کرد: ما هیچ نشانهای در دنیا از اینکه اپیدمی روند افولی داشته باشد، نداریم. پاندمی یعنی وضعیت بیماری تنها در کشور ما مهم نیست، چون دور کشور دیوار بیولوژیک نداریم که هیچ بیماری به داخل نفوذ نکند؛ بنابراین اتفاقات تنها محدود به کشور ما نیست و دنیا میتواند بر روند ما تاثیرگذار باشد. برآوردهای جهانی نشان میدهد حداقل تا دو سال آینده با شدت و ضعفهای مختلف درگیر این بیمای خواهیم بود.
این اپیدمیولوژیست با اشاره به اینکه هنوز سویه غالب کرونا در کشور نوع دلتا است، ادامه داد: البته در برخی کشورها سویه غالب در حال تغییر است و در کشور ما هم این اتفاق دور از انتظار نیست؛ زیرا ویروس برای بقای خود تغییرات انجام میدهد ولی خوشبختانه هنوز هم رعایت پروتکلهای بهداشتی برای سویه امیکرون پاسخگو است.
او در خصوص صحبت هایی که در مورد تلفیق سویه امیکرون و دلتا تحت عنوان “دلمیکرون” مطرح است، اظهار کرد: ویروس مرتبا در حال جهش و تلفیق است. مهم این است که جهشهایی که با کمک آزمایشگاهها شناسایی میشوند چقدر میتوانند بر الگوی اپیدمیولوژی جامعه تاثیر بگذارند. تا زمانی که مشخص نشود میزان کشندگی، شدت ابتلا و سرعت انتشار ویروس بر الگوهای اپیدمی چقدر است، شاید لازم نباشد خیلی این واریانتها را جدی بگیریم.
وی درباره تاثیر بازگشت محدودیتها و برقراری دورکاریها در مواجهه با امیکرون، گفت: به عنوان یک قاعده کلی وقتی طغیانِ معنیداری از یک جهش مانند امیکرون داریم، توصیه میشود در محیطهای سربسته تا ۵۰ درصد و در محیطهای سر باز تا ۲۵ درصد از تراکم حضور افراد کاسته شود و یا محدودیتهایی برای بازگشاییها اتفاق افتد. این موضوع باید ارزیابی خطر شود و متناسب با خطری که میسنجیم مشخص کنیم کجا لازم است محدودیت اعمال کنیم.
این اپیدمیولوژیست ادامه داد: چرخش ویروس در نقاطی که تجمعات بیشتر باشد و رعایت پروتکلها پایین بیاید، بالاتر است. ما هنوز هم الگوی انتقالمان جامعه محور است؛ یعنی هیچ جایی نیست که از ابتلا مصون باشیم و هنوز وارد فاز خوشهای نشدهایم، توزیع ابتلا در همه جوامع انسانی وجود دارد بنابراین باید رعایت نکات بهداشتی به دقت انجام شود.
وی درخصوص برخی اظهار نظرها مبنی بر احتمال افزایش ابتلای کودکان و نوجوانان به کرونا به دنبال برگزاری حضوری امتحانات، تصریح کرد: قطعا احتمال این موضوع هم وجود دارد ولی اینکه شدت آن چه میزان است وابسته به رعایت پروتکلها است.