سوره مبارکه طلاق؛ آیه ۷

وَ مَنْ قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنْفِقْ مِمَّا آتاهُ اللَّهُ لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ ما آتاها سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْراً

و هر كه روزي او تنگ باشد، بايد از آنچه خدا به او داده است انفاق كند. خدا، هيچ كس را بيش از آنچه به او داده، مكلّف نمي‌كند. خدا از پس سختي آساني قرار مي‌دهد.

اسْتَنْزِلُوا الرِّزْقَ بِالصَّدَقَةِ وَ مَنْ أَيْقَنَ بِالْخَلَفِ جادَ بِالْعَطِيَّةِ

روزي را به وسيله صدقه طلب كنيد و كسي كه به گرفتن عوض باور داشته باشد به بخشش جوانمردي كند.

 حكمت ۱۳۲

اِذا أَمْلَقْتُمْ فَتاجِرُوا اَللهَ بِالصَّدَقَةِ

چون تنگدست گشتيد به وسيلة صدقه دادن با خدا معامله كنيد.

تصورکنید پدری را که فرزند خردسال خود از دور نگاه می کند، او با دیگران کودکان بازی می کند.

 پدر می بیند کودکش از خوراکی خود به بقیه بچه ها می بخشد.

 این پدر محبتش به فرزندش چندبرابر می شود. این واقعه را برای مادر کودک و دیگران بازگو می کند و به آن می بالد.

باز تصورکنید کارمندتان را که از حقوق خود به دیگری می بخشد که او را نیازمندتر از خود می بیند. رابطه شما با این کارمند چقدر متفاوت می شود؟ آیا علاقه، احترام و اعتماد شما نسبت به او تغییر می کند.

خداوند متعال عطا کننده و پس گیرنده همه ارزاق مادی و معنوی است اگر ببیند بنده ای از آنچه به او داده به دیگران می رساند. عطایش را افزون می کند.

 آیات، احادیث وفطرت ما به این معنا گواهی می دهد. فقط کافی است به آنها باور داشته باشیم و آنچه را در راه خدا می دهیم از دست رفته نبینیم.

باید بارها وبارها به خودمان گوشزد کنیم و این آیات و روایات را مرور کنیم تا کم کم باور کنیم و بدون واهمه انفاق کنیم.کسانی که منتظرند اول وضعشان خوب شود تا بعداً انفاق کنند؛ اشتباه می کنند.

 نفهمیده اند که ناظراعمال، تقسیم کننده روزی و مانع روزی، یکی است و آن یکتای حکیم خداست.

دست بجنبانید شاید ساعتی دیگر نباشیم یا نتوانیم…