بنابراین دور از انتظار نیست که خودروهای تجاری هم همپای مدل‌های سواری، پذیرای محصولات خودران باشند. براساس آمارهای ارائه شده، برخلاف مدل‌های مسافری، خودروهای سنگین باری، بیشترین تقاضا را برای مدل‌های خودران داشته است.

کاهش ۱۵درصدی تصادفات تا ۲۰۳۰ با سیستم‌ خودران و کمک‌راننده

سیستم‌های خودران ممکن است رانندگی را ایمن‌تر، راحت‌تر و لذت‌بخش‌تر کنند. از این رو فضایی را فراهم می‌کنند که رانندگان ساعت‌های مشخصی را به انتخاب خود، در جاده بدون آن که توقفی داشته باشند، به استراحت یا انجام کارهای شخصی بپردازند. برای کارمندانی که رفت‌وآمدهای طولانی دارند، رانندگی با خودروهای خودران ممکن است بهره‌وری را افزایش دهد و حتی روز کاری را کوتاه کند. رانندگی خودکار همچنین ممکن است باعث افزایش تحرک برای رانندگان مسن شود. یک مطالعه نشان می‌دهد پذیرش روبه رشد سیستم‌های پیشرفته کمک‌راننده (ADAS) در اروپا می‌تواند تعداد تصادفات را تا سال ۲۰۳۰ حدود ۱۵‌درصد کاهش دهد که انتظار می‌رود سیستم خودران هم بخشی از این وضعیت باشد.

انتظار جذب ۴۰۰میلیارد دلار سرمایه تا ۲۰۳۵

در کنار مزایای سیستم خودران برای مصرف‌کنندگان، رانندگی خودران ممکن است ارزش بیشتری برای صنعت خودرو ایجاد کند. امروزه، بیشتر خودروها فقط دارای ویژگی‌های اولیه ADAS هستند، اما این صنعت در انتظار پیشرفت‌های عمده در قابلیت‌های خودران است. طبق نظرسنجی سال ۲۰۲۱ مصرف‌کنندگان از ویژگی‌های رانندگی خودران استقبال می‌کنند و مایلند برای آن‌ها هزینه بیشتری بپردازند. افزایش تقاضا برای سیستم‌های خودران می‌تواند میلیاردها دلار درآمد برای این صنعت ایجاد کند. وسایل نقلیه با قابلیت‌های سطح ۲ (L۲+) مبتنی بر لیدار تقریبا ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ دلار هزینه قطعات دارند که این رقم برای خودروهای دارای آپشن‌های سطح ۳ (L۳) و L۴ به مراتب بیشتر است اما براساس آمارها اکثر متقاضیان مشکلی با پرداخت این هزینه‌ها ندارند. براساس علاقه مصرف‌کنندگان به ویژگی‌های خودران و راه‌حل‌های تجاری موجود در بازار امروز، ADAS و خودران می‌توانند تا سال ۲۰۳۵ بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد دلار در بازار خودروها جذب سرمایه داشته باشند.

روبوشاتل‌های خودران؛ مفید اما کم اقبال در بهره‌وری

در میان خودروهای تجاری، روبوشاتل‌ها را شاید بتوان نخستین ورود سیستم خودران به این صنعت دانست؛ حمل‌ونقل جدید و هیجان‌انگیز که در مسیرهای کوتاه و مشخص مورد استفاده قرار می‌گیرد.

رهبران این حوزه؛ EasyMile و Navya، از سال ۲۰۱۴ وارد بازی شده‌اند و حدود دو سوم کل فروش روبوشاتل‌ها را به خود اختصاص داده‌اند. گرچه این خودروها بسیار مفید بودند، اما فروش آن‌ها در سال‌های اخیر رو به کاهش بوده و سرمایه‌گذاران زیادی را به خود جذب نکرده است.

با وجود این، اخیرا فشارهایی از سوی چین صورت گرفته است تا شرکت یوتونگ ناوگان خود را به این مدل از تجاری‌های خودران مجهز کند. ‌تقریبا شرکت‌هایی در سراسر جهان از این خودروها برای ناوگان خود بهره برده‌اند و در سال‌های اخیر آمازون نیز به این صنعت پیوست و محصولات آن‌ها توسط مردم در مسیرهای بسیار محدود آزمایش شده‌اند.

همچنین Apolong در سال ۲۰۱۹ جزو تولیدکنندگانی بود که به تست روبوشاتل‌های خود پرداخت، اما به نظر نمی‌رسد که این صنعت چندان موفق بوده باشد.

هزینه‌ نگهداری و نبود قوانین؛ چالش اصلی

صنعت اتوبوس‌سازی نیز از ورود خودران‌ها بی‌نصیب نبوده است، اما اتوبوس‌های خودران نسبت به روبوشاتل‌ها فعالیت کمتری داشته‌اند. قوانین مربوط به بهره‌گیری از اتوبوس های خودران به‌گونه‌ای است که به نظر می‌رسد در سال‌های آینده پیشرفت‌های چندانی را برای این وسایل نقلیه فراهم نمی‌کند. با این‌حال، مزیتی که اتوبوس‌ها نسبت به روبوشاتل‌ها دارند این است که راننده می‌تواند در طول آزمایش در خودرو باقی بماند و احتمالا نظارت انسانی برای سال‌های زیادی موردنیاز خواهد بود تا این خودروها به خودران واقعی تبدیل شوند.

خودران سطح ۴ می‌تواند مزایایی را برای اتوبوس‌ها به ارمغان بیاورد. سطح خودمختاری ایمنی اتوبوس را بهبود می‌بخشد و از این رو، استقرار در موارد استفاده خاص، مانند اتوبوس‌های فرودگاهی طی چند سال آینده انجام خواهد شد. به‌نظر می‌رسد هزینه‌های مربوط به نگهداری اتوبوس‌ها عمده چالش بزرگ اتوبوس‌های خودران در مقایسه با روبوشاتل‌ها و کامیون‌ها باشد.

کامیون‌ها؛ پرتقاضاترین محصولات خودران تجاری

از بین روبوشاتل‌ها، اتوبوس‌های خودران و کامیون‌های خودران؛ کامیون‌ها قانع‌کننده‌ترین دلیل را برای افزایش تقاضا دارند. کمبود نیروی کار به‌عنوان کامیون‌دار و راننده کامیون در کشورهایی مانند چین، ایالات متحده و اروپا، باعث شده تا تقاضا برای کامیون‌های خودران به‌شدت افزایش یابد. این حرفه به دلیل ساعات طولانی تردد در جاده و دوری از خانواده، در جذب نسل جوان ناکام مانده است. متوسط سن رانندگان کامیون درحال افزایش است و با افزایش تقاضا برای حمل‌ونقل، این صنعت به سمت بحران پیش می‌رود.

بنابراین تجاری‌سازان بسیاری در دنیا، در سال‌های اخیر به جای آن‌که در بخش خودروهای مسافری سرمایه‌گذاری کنند، به خودران کردن کامیون‌ها روی آورده‌اند. تا سال ۲۰۳۵ که کامیون‌های خودران تجاری‌سازی شوند، این خودروها تقاضای بالایی را به خود جذب خواهند کرد. پیش‌بینی‌های حاکی از آن است که کشورهای چین و آمریکا، بزرگ‌ترین بازار این خودروها در سال‌های آینده باشند.