تارا یک سدان خانوادگی اقتصادی است که بر پایه یک خودرو اکونومیک بنام پژو ۳۰۱ توسعه یافته. البته در سالهای اخیر بدلیل نوسانات نرخ ارز و کمبود عرضه خودرو قیمت تمامی ماشین‌ها به قدری بالا رفته‌ که ما عملاً خودرو اقتصادی (به آن معنا که همه توان خریدش را به راحتی داشته باشند) نداریم اما به هر حال تارا در میان خودروهای نیمه لوکس و گران‌قیمت بازار، محصولی میان‌رده محسوب میشود که به نسبت قیمت، امتیازات مناسبی در اختیار قرار میدهد. مثلاً از نظر ایمنی شرایط بهتری در قیاس با محصولات قدیمی ایران‌خودرو (بخصوص خانواده ۴۰۵ که شامل سمند و دنا هم می‌شود) دارد، از آپشن‌های قابل قبولی بهره می‌برد، فضای کابین خوبی ارائه میکند و از نظر سواری هم میتواند شما را راضی نگاه دارد. در این بین پیشرانه اصلاح شده TU5 پلاس، ترمزهای چهارچرخ دیسکی مجهز به سیستم‌های کمکی ترمز و پایداری متنوع، فرمان برقی و گیربکس اتوماتیک ۶ سرعته هم برای رفاه حال هر چه بیشتر شما در نظر گرفته شده‌اند. البته برخی افراد از طراحی ظاهری، کیفیت مونتاژ و توانایی‌های حرکتی متوسط تارا گلایه دارند اما در هر صوت میشود از محصول جدید ایران‌خودرو به عنوان گامی هرچند کوچک اما رو به جلو یاد کرد که میتواند نویدبخش عرضه خودروهای ایمن‌تر از جانب این خودروساز قدیمی کشورمان باشد.

فضای کابین و داشبورد تارا شباهت غیرقابل انکاری با پژو ۳۰۱ دارد که این مورد برای محصولی با لقب خودرو ملی شاید چندان جالب نباشد. در واقع با توجه به طراحی متفاوت بیرونی تارا انتظار داشتیم که در داخل کابین هم با فضای متفاوتی (در قیاس با محصول پژو) روبرو شویم که این اتفاق نیفتاد. با این حال اگر سخت‌گیری را کنار بگذاریم میتوانیم به نکات مثبت این کپی‌کاری هم اشاره کنیم. مثلاً اینکه یک طرح تقلیدی و کپی برداری شده به مراتب بهتر از یک دیزان ناشیانه است و تم کلی داشبورد ۳۰۱ هم از نظر ارگونومی و زیبایی حس خوبی به انسان میدهد. در واقع میتوان گفت بر خلاف طراحی بدنه اینجا شرایط تارا از شاهین بهتر است. وجود گزینه‌هایی نظیر فرمان D-CUT، نمایشگر مرکزی و آپشن‌های تکمیلی موجود روی نسخه اتوماتیک هم به مدرن‌تر دیده شدن کابین یاری رسانده‌اند.

داخل تارا اتوماتیک

کیفیت متریال مورد استفاده با اینکه از حالت ایده‌آل فاصله دارد اما به نسبت رده قیمتی میتواند قابل قبول توصیف شود. نکته مثبت دیگر در خصوص فضای جادار اتاق است که به نسبت ابعاد بدنه کاملاً راضی کننده می‌باشد. در واقع فاصله میان محورهای جلو و عقب حدود ۲۶۵۲ میلیمتری به بهبود جای پا برای تمامی سرنشینان کمک زیادی نموده. برای درک بهتر مطلب بد نیست اشاره کنیم که این عدد برای ۲۰۷i صندوقدار ۲۴۴۳ میلیمتر و برای دنا پلاس ۲۶۷۱ میلیمتر می‌باشد. ضمناً تارا از نظر محفظه صندوق هم فضای قابل قبولی در اختیار قرار میدهد.

درست است که برخی ناهماهنگی‌ها در طراحی تارا دیده میشود اما آنقدر از دیدن ظاهر تکراری دنا و کل خانواده ۴۰۵ و ۲۰۶ خسته شده‌ایم که روئیت یک محصول جدید، حتی با تمامی کاستی‌هایش میتواند اندکی دلمان را خوش کند. البته ممکن است از عدم وجود هارمونی میان خطوط چراغ جلو با جلوپنجره یا فضای خالی پایین چراغهای عقب و خطوط صاف و خشک بدنه تارا شکایت کنید اما اینجا نکات مثبتی هم به چشم میخورند.

تارا اتوماتیک

مثلاً سپرهای اسپرت ماشین از زوایای زیبایی برخوردارند، حجم دهی کاپوت نیز بر جذبه اتومبیل افزوده و خطوط زاویه‌دار بدنه “با وجود آنکه با معیارهای روز همخوانی چندانی ندارد” با سلیقه برخی از مشتریان ایرانی جور در می‌آید. البته از نظر اصول طراحی و هارمونی کلی میتوان شاهین را اندکی برتر دانست اما نماینده ایران‌خودرو هم در مجموع بد از کار در نیامده و بخصوص در نسخه اتوماتیک مجهز به رینگ‌های بزرگ‌تر آلومینیومی جذابیت‌های نسبی را ارائه میکند.

با گشودن درب کاپوت تارا با پیشرانه بهینه سازی شده TU5 روبرو میشویم. این موتور که در ابتدا EC5 و سپس TU5 پلاس نام گرفت قادر است ۱۱۳ اسب بخار قدرت و ۱۴۴نیوتن‌متر گشتاور تولید نماید که اندکی بهتر از نسخه قدیمی می‌باشد. البته بنا به ادعای ایران‌خودرو داستان به همینجا ختم نمیشود و پیشرانه اصلاح شده در بحث مصرف سوخت و آلایندگی نیز بهبود نسبی را تجربه کرده. از دیگر مشخصات این انجین میتوان به مواردی نظیر: سیستم زمان‌بندی متغیر سوپاپ‌ (CVVT)، پیستون ضد سایش و پمپ روغن با دبی متغیر اشاره نمود. جعبه دنده تارا اتوماتیک هم از نوع ۶ سرعته است و در قیاس با نمونه‌های ۴ سرعته (AL4) قبلی که روی محصولات ایران‌خودرو استفاده میشد از ضرائب متنوع‌تری برخوردار می‌باشد و انتخاب‌های بیشتری در اختیار موتور قرار میدهد. البته با نگاهی گذرا به صفحه مشخصات فنی پژو ۳۰۱ متوجه میشویم که تارا علیرغم تمامی اصلاحات صورت گرفته روی موتور و گیربکس همچنان نتوانسته از نظر پرفورمنس و مصرف سوخت به برادر ناتنی فرانسوی خود برسد اما با این حال در قیاس با مدل‌های TU5 ساده و گیربکس‌های ۴ سرعته قدیمی پژو، شاهد پیشرفت در اعداد ارقام پیش رویمان هستیم.

آپشن‌های پایه تارا که روی هر دو مدل دنده‌ای و اتوماتیک نصب شده‌اند شامل مواردی نظیر: ترمزهای چهارچرخ دیسکی مجهز به سیستم‌های کمکی ABS, EBD, HBA, TCS, ESC, HSA، کیسه هوا برای سرنشینان جلو، فرمان برقی بهمراه کلیدهای کنترلی، سیستم مالتی مدیا با ۴ عدد بلندگو و امکان میرورلینك، آنتن سقفي اكتيو، شیشه‌ها و آینه‌های برقی، مه‌شکن‌هاي جلو وعقب، قابليت تنظیم ارتفاع نور چراغ‌های جلو از داخل خودرو، چراغ روشنایی در روز، چراغ مشایعت و خوش‌آمد گویی، سیستم پايش فشار باد تايرها (TPMS) و كروز كنترل و محدودکننده سرعت می‌شوند. اما در نسخه اتومات گزینه‌های تکمیلی بسیاری مثل: سانروف، دوربین دنده عقب، تاشوبرقی آینه‌های جانبی، سنسورهای نور و باران، سیستم ورود و استارت بدون کلید، رینگ‌های ۱۶ اینچی آلومینیومی (بجای ۱۵ اینچی فولادی)، روکش‌های چرمی، صندلی‌های جلو برقی و ایربگ‌های جانبی نیز به لیست آپشن‌های پایه اضافه شده‌اند تا کد اتاق ۳۲۳۰۱ تارا از نظر سطح آپشن کمبودی احساس نکند.

تارا اتوماتیک

در خصوص ایمنی هم استفاده از یک پلتفرم نسبتاً جدید اقدام امیدوارکننده‌ای بوده که در این محصول شاهدش هستیم. البته خود پژو ۳۰۱ هم در بحث ایمنی خودرو بی‌نقصی به حساب نمی‌آید و با دریافت ۳ ستاره از ۵ ستاره ممکن موسسه Euro-NCAP امتیاز متوسطی کسب نموده؛ اما این ستاره‌ها در سال ۲۰۱۴ و با استانداردهای سخت‌گیرانه‌تری در قیاس با ۴ ستاره پژو ۲۰۶ (مربوط به سال ۲۰۰۰ میلادی) بدست آمده‌اند و از این رو ارزشمندتر محسوب میشوند. ضمن اینکه در این محصول موارد تکمیلی نظیر ایربگ‌های جانبی، کنترل پايداري فعال الكترونيكي، استاندارد حفاظت از عابرین پياده و ورق هاي دوفازي (Dual Phase) با استحكام بالا خیالمان را از بابت امنیت تا حدود زیادی آسوده نموده‌اند و حالا میتوان از تارا به عنوان یکی از امن‎ترین خودروهای تولید داخل یاد نمود.

با عرضه نسخه اتوماتیک شاهین میتوان شاهد رقابت نزدیکی میان فرزندان جدید سایپا و ایران‌خودرو (یعنی شاهین و تارا) بود. هر دو خودرو از پلتفرم‌های جدیدتری (در قیاس با محصولات قدیمی خودشان) برخوردارند و طبق ادعای کمپانی‌های وطنی از نظر ایمنی پیشرفت محسوسی نسبت به اسلاف خود داشته‌اند. با این حال میتوان گفت شاهین از طراحی ظاهری هماهنگ‌تری بهره می‌برد و به لطف وجود سیستم پرخوران توربو از گشتاور بسیار بالاتری برخوردار است. اما در طرف مقابل تارا با پیشرانه تنفس طبیعی ۱۶ سوپاپ خود در قیاس با موتور ۸ سوپاپ توربوشارژر شاهین، استهلاک و دردسر نگهداری کمتری دارد، کابین شکیل‌تری در اختیارتان قرار میدهد و با ارائه آپشن‌های کامل‌تر از جمله سیستم کنترل پایداری میتواند رفاه و آسایش بیشتری به دنبال داشته باشد. از دیگر رقبای تارا اتوماتیک میتوان به دنا پلاس توربو اتومات هم اشاره نمود. خودرویی که از نظر قدرت و گشتاور و شتاب برتری غیرقابل انکاری بر تارا اتومات دارد اما در طرف مقابل از نظر امنیت و استهلاک در پس رقیب تازه وارد خود قرار میگیرد. همچنین ۲۰۷i اتوماتیک با وجود آنکه طرفداران خاصی دارد اما از نظر فضای کابین (بویژه روی صندلی عقب) و ایمنی قادر به رقابت با تارا نخواهد بود.