این که باید فارسی را پاس بداریم بجاست، این که باید تذکر دهیم و از مسئولان انتظار بیشتری داشته باشیم هم بجاست اما مگر بخش ورزش که این روزها پربیننده ترین در میان برنامه‌ها است نباید به زبان معیار لااقل اندکی بها دهد، نابجاست که کلا فراموش شده است.
می‌توانم از این مثال کمک بگیریم و مشاهده کنیم صدا و سیما یک عقب ماندگی واقعی و زجرآور دارد. در اطلاع رسانی با وجود این که امکانات فراوان در اختیار داشته؛ دیرتر از بقیه رسانه‌ها چه داخلی و چه خارجی خبرهای کامل و اقناع کننده می‌دهد. در برنامه‌سازی ، ساخت فیلم و سریال و بقیه موارد هم همین طور است حتی بهترین برنامه‌ها نیز نقایص جدی دارند
دلیل این همه عقب ماندگی چیست؟
مدیران سیاسی صداو سیما هرگز نخواهند توانست این غول را تسخیر کنند. صداو سیما دانشکده دارد، در همه استان ها و بسیاری از شهرها مقر و مقام دارد، دفاتر منطقه ای در سراسر جهان دارد تا بخواهید کارمنداداری وفنی، هنرور، هنرپیشه و هنرمند دارد اما دریغ از کارآمدی بخصوص در روزهای سخت…
ورزش، سرگرمی، خبر و سایر مصولاتی که صدا وسیما می تواند تولید کند اسیر مدیریت و گزینش‌های بد است.
رسانه فراگیر کشور چقدر نفوذ و مقبولیت دارد؟
چقدر ظرفیت استفاده نشده دارد؟
شرکت سهامی نیست که هرکسی را سهمی داده اند!
ای‌کاش لااقل به همه سهمی می دانند، همه جناح های سیاسی، نحله های تفکری، هنرمندان و …
