روزنامه فرهیختگان نوشت: احزاب اصولگرا عموما یک‌سال قبل از انتخابات مجلس شکل‌گرفته و بعد از انتخابات مجلس نیز خبری از فعالیت‌ها یا اینکه این احزاب کجای متن جامعه هستند، مشخص نیست.
علیرضا زاکانی که اکنون سکان شهرداری تهران را برعهده دارد، زهره الهیان نماینده مجلس یازدهم، غلامعلی حدادعادل نماینده اسبق چند دوره از مجلس و… در همایش دو روز پیش در تشکیل حزب «جمعیت اعتلای نهادهای مردمی انقلاب اسلامی» حضور داشتند.
زاکانی درحالی از این جمعیت نوپا و اینکه این جمعیت جدید قرار است در مسیر کارآمدی قرار بگیرد، می‌گوید که پیش از این نیز در احزابی با کارکرد مبهم و ناکافی همچون «جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی»، «جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی»، «جبهه حماسه‌سازان انقلاب اسلامی»، «ائتلاف آبادگران ایران اسلامی» و… فعالیت کرده اما اکنون مشخص نیست که کارکرد این احزاب در حل مشکلات مردم و آنطور که خود زاکانی گفته «در متن جامعه» کجاست؟
جالب‌توجه اینجاست که این احزاب اصولگرا عموما یک‌سال قبل از انتخابات مجلس شکل‌گرفته و بعد از انتخابات مجلس نیز خبری از فعالیت‌ها یا اینکه این احزاب کجای متن جامعه هستند، مشخص نیست. گویا اینکه چهره‌های تکراری و همیشگی هربار با حزبی جدید، ادعای تحول در کارکرد احزاب را مطرح می‌کنند اما بعد از اینکه به مراد خود یعنی کسب رای از مردم برای انتخابات مجلس می‌رسند، دیگر حزبی درکار نخواهد بود. و مساله مهم‌تر در این میان این است که هربار با ایجاد احزاب جدید، درواقع مهری بر مرگ احزاب قبلی که خود تاسیس کرده بودند، می‌زنند. سوال اصلی هم که در تمام این سازوکار تکراری مطرح می‌شود این است که آیا این مدل سیاست‌ورزی و حضور در عرصه قدرت آیا منسوخ نشده است؟ و آیا مردم اقبالی به این اهداف پوشالی و نمادین این آقایان دارند؟
